Frank Fahner kreeg pianoles toen hij negen jaar was. Al snel speelde hij op de muziekschool met andere kinderen samen.
Van zijn 14e tot 20e ging hij naar de Zomerweek in Woudschoten van Jeugd en Muziek. Daar werd de hele dag onder leiding van o.a. Bouw en Jeanne Lemkes kamermuziek gemaakt. Ervaringen om nooit te vergeten.
Hij studeerde piano aan het Twents Conservatorium in Enschede bij Ber Joosen en Johan Jansonius. Hij kreeg kamermuziekles van altviolist Albert Borgers.
Daarna ging hij twee jaar studeren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Gerard van Blerk. Daar volgde hij ook lessen bij Tan Crone in begeleiding, o.a. van zangers.
In Queekhoven volgde hij liedcursussen van de Vrienden van het Lied onder leiding van zangdocent Coby Riemersma en pianist Thom Bollen.
Hij studeerde af onder leiding van Willem en Noortje Brons en denkt met plezier terug aan de lessen van Herman Uhlhorn.
Samen met vrienden Irene Ainstein, Inge Lulofs en Marlies van Gent vormt hij het Dutch Piano Quartet. Zij spelen repertoire voor vier pianisten op twee vleugels, twee pianisten op twee vleugels en quatre-mains.
Hun programma bestaat uit bewerkingen van orkestwerken van Mozart, Beethoven, Brahms, Dvořack, Grieg, tot de Carmen-Fantasie van Wilmberg/Bizet, Danse Macabre van Saint-Seans en Libertango van Piazzolla.
Mezzo-sopraan Ellen Pieterse en Frank hebben elkaar gevonden in hun liefde voor liederen uit het romantisch repertoire van Schumann, Schubert, Mahler, Wagner, Duparc, Berlioz, Elgar...
Zij hebben in 2020 hun derde programma gepresenteerd met werken van Clara Schumann, Johannes Brahms en Beethoven.
De theaterzaal van Theater Hanzehof was in 2021 omgebouwd tot tijdelijke studio omdat alle voorstellingen waren afgelast in verband met de coronacrisis.
Vanaf 25 maart maakte Samen voor Zutphen regelmatig een programma voor en door Zutphen.
Kijk de programma’s terug op facebook.
Ellen Pieterse en Frank Fahner treden op in de eerste live-stream-uitzending.
Frank Fahner trad 18 januari 2020 op met Ellen Pieterse
Johannes Brahms en de liefde leken niet voor elkaar bestemd. Soms stond hij op het punt om te trouwen, maar het ging steeds niet door. Of dat nou kwam door de liefde die hij voelde voor Clara Wieck, de vrouw van zijn boezemvriend Robert Schumann… we weten het niet… Wel dat zij elkaar zeer na stonden.
Zelf voerde hij de mislukkingen in relaties, zijn bindingsangst, terug op zijn jeugd, toen hij als dertienjarige geld verdiende als pianist in de duistere kroegen en bordelen van de havenstad Hamburg.